Het gewoonteleven 30 september 2024
Het is al weer anderhalf jaar geleden dat ik per email contact had met Marieke de Vrij (de Vrije Mare), Peter van Breukelen (Kriya yoga) en Mieke Mosmuller (filosoof/schrijfster). Ik had mijn pad voor wat betreft de behandeling van de borstkanker uitgezet, maar benaderde deze mensen om te vragen of zij nog adviezen voor mij hadden. Marieke gaf vooral adviezen voor wat betreft voeding en Peter adviseerde om 's avonds niet te lang te mediteren. Mieke Mosmuller schreef o.a. het volgende terug: ‘Belangrijk bij kanker is gewoonteverandering: zoveel mogelijk alles anders doen, andersom de deur uit, tandenpoetsen met de andere hand, aan de andere zijde van je man lopen, andersom het bed in en uit en ook grotere dingen: andere reizen, andere winkels, andere natuur enz.’ www.miekemosmuller.com Ze gaf er verder geen uitleg bij. Ik volgde haar advies echter wel op, en niet voor even, maar tot op de dag van vandaag. Tandenpoetsen met links leverde meteen de volgende dag tandpijn op, omdat je vanaf een andere richting poetst. Maar gewoon er mee doorgegaan, nu wissel ik het af. Met Ad overlegt hierover en wij ruilden van plaats bij het fietsen en wandelen, ook dat wisselen we nu af, evenals de maaltijden met de linkse hand eten. Andere reizen deden we al, we hebben al veel van de wereld gezien en blijven tegenwoordig in Nederland, er zijn telkens nieuwe plekken om te ontdekken. We gaan op zoek naar andere winkels om te shoppen, en ook brengen we meer variatie aan in de supermarkten, en kleinere winkels waar we inkopen doen. Dus meer variëren. Wat al snel op viel is dat ik alert werd, mijn opmerkzaamheid bij alles wat ik deed werd groter. De manier van in bed stappen veranderde, eten op verschillende plaatsen aan tafel, het ontbijt dat ik afwissel (appelpannenkoekjes, havermout en kwark) in steeds een andere volgorde. Steeds andere onderwerpen bij de meditaties, studie blijft maar ook op andere tijdstippen. Ik vond ook de pauzes vervelend als we naar een film kijken, altijd die reclames. Nu mediteer ik regelmatig tijdens die pauzes de dag van achter naar voor, dus van de avond naar de ochtend; wat heb ik gedaan, wie heb ik ontmoet, welke gesprekken/ontmoetingen zijn er geweest. Ik train mijn innerlijk, en het gaat steeds gemakkelijker. De automatische piloot is er (meestal) af, ik voel veel meer de werking van de innerlijke krachten. En het voelt goed, ik beleef intenser en bewuster, alle kleine dingen zijn belangrijk, alsof ik nog meer leef, nog meer van alles geniet. Kleine veranderingen met grote gevolgen! Vorige maand had ik de eerste controle na een jaar therapie, een mammografie en onderzoek van de geamputeerde borst. Alles was goed. Een nieuwe gewoonte, elk half jaar op controle in het ziekenhuis. Dat hoort bij de behandeling die ik heb gekozen, dus daar geef ik me aan over. Met meer opmerkzaamheid en aandacht leven doet goed. Verander zoveel mogelijk het gewoonteleven!
© Marjo Gijsbers,