Het getal 13 en de man in de kringloopwinkel; engelachtige zwerver of zwervende engel   september-november 2023

De weken na de operatie gaan voorbij. Ik voel me goed en mentaal sterk. Fysiek herstel ik ook goed, ik blijf mediteren, studeren en aandacht aan mijn innerlijk besteden. Dat werpt zijn vruchten af in het dagelijks leven. Ik heb me nog verdiept in het getal 13, en wat ik daar als eerste over vond is dat het als een 13de sterrenbeeld bestaat. Het heet de slangendrager, ook Ophiuchus (de heler). Op de site van https://www.bloom.be/nieuws/astrologie/ophiuchus-13de-sterrenbeeld-slangendrager kun je daar alles over lezen. Het sprak mij erg aan en ik voelde dat het bij me paste op dat moment. Een klein fragment; ‘De slangendrager is vooral een transformerend teken. Door te zoeken naar (innerlijke) wijsheid ontdoet een Slangendrager zich van alles dat niet bij hem hoort. Vandaar ook dat het sterrenbeeld samenhangt met het element ether. Dit is het element waarin alles samenkomt en één geheel is.’ Na 2 maanden gaan we op vakantie naar Vaals, een midweek even op een andere plek. Op de weg ernaartoe gaan we naar de kringloopwinkel in Roermond. Ik kijk er het liefst naar boeken, zoek een stapel bij elkaar en neem dan de rust aan een tafel om te zien welke ik mee ga nemen. Daarna zet ik de boeken terug die ik niet wil. Mijn tas met telefoon heb ik in een mandje aan de tafel laten staan waar ik de boeken heb bekeken. Als ik terugkom zit er een man op dezelfde stoel als waarop ik zat, hij zit in mijn mandje/tas te kijken dat ik daar had laten staan. Ik neem het mandje mee. Hij kijkt mij aan en zegt; ‘Die telefoon had ik zo mee kunnen nemen.’ Inderdaad, dat had gekund, hij stak voor de helft uit mijn tas, onzorgvuldig van mij, maar hij heeft het niet gedaan. Dat zeg ik tegen hem, en dat ik dat waardeer, gewoon wij als mensen onder elkaar. Nadat ik hem heb bedankt loop ik een andere richting uit. Als ik de volgende gang uitkom, vangt hij mij echter op en zegt; ‘Is het jou iets waard dat ik die telefoon niet heb gestolen, 2 euro of zo?’ Ik bedank hem nogmaals en vraag of we het niet gewoon als mensen onder elkaar zo kunnen laten voor wat het is. Hij vraagt nogmaals om het geld, en zegt erbij dat hij het nodig heeft, als hij voor de avond een plek moet zoeken bij de nachtopvang. Daarmee geeft hij te kennen dat hij een zwerver is. De man draagt een blauwe spijkerbroek, en donker jack, en hij heeft een gele tas in zijn hand, kort haar, een eenvoudig gezicht, hij ziet er netjes en verzorgd uit. Ik geef hem de 2 euro en zeg terwijl ik de munt aan hem overhandig; ‘Doe er iets verstandigs mee.’ ‘Oh, je kunt met me mee naar de Macdonalds gaan, dan kun je zien dat ik er een hamburger voor koop’. Ik bedank voor die eer, en we gaan ieder onze eigen weg. Ik loop samen met Ad door de kringloopwinkel en we nemen in het restaurant een kop koffie/thee. Net als de bestelling gebracht is, zie ik de man weer aan komen lopen. Hij komt recht op ons af. Hij overhandigt mij de 2 euro munt, en zegt; ‘Ik kan hem niet aannemen’. Ik kijk hem verbaasd aan, maar hij draait zich om en verdwijnt richting uitgang. Dit heb ik nog nooit meegemaakt, dat een gift wordt teruggegeven. Een paar seconden later komt hij de hoek weer om, en weer komt hij recht op me af. ‘De nachtopvang is gratis, dus de volgende keer er niet intrappen, hè?’ zegt hij en weer verdwijnt hij, nu om niet meer terug te komen. Ik blijf verbluft achter, zo’n merkwaardige ontmoeting op klaarlichte dag. Ik was er beduusd van en kan nu alleen nog maar aan hem denken als zwervende engel, of was het een engelachtige zwerver die mij toch een boodschap overbracht.