Tijdens een wandeling door het Jara bos en boerenweilanden achter ons huis, loop ik langs de waterzuiveringsinstallatie. Er is een knuppelbrug aangelegd zodat je door de aangelegde waterpartijen loopt. De brug die nu weer zichtbaar is lag vorige week nog verborgen onder het water wegens een hoge waterstand. Ik hoor een zacht klepperend geluid, een geluid dat ik niet goed kan thuisbrengen. Iets wits trekt mijn aandacht en daar is hij weer, de witte reiger die ik vaker in deze tijd van het jaar zie.
Ook gewone grijze reigers, zie ik hier regelmatig. Staand aan de waterkant van de rivier de Beerze, onverstoorbaar op één poot in het riet, met de nek ingetrokken, of juist alert naar voren gericht. Vooral in hun vlucht geven ze een karakteristieke aanblik. Met een trage wiekslag hebben ze snel een flinke afstand afgelegd.
Mijn hart maakt een geluk sprongetje bij het zien van die witte reiger, hij stijgt gracieus op en met zijn bekende wiekslag verdwijnt hij langzaam uit het zicht. Onder het vliegen blijft hij klepperen, het geluid dat ik hoorde was dus van die witte reiger afkomstig. Mooi, weet ik ook weer hoe de klankkleur van een reiger klinkt.
Reigers golden in de oudheid als gunstig voorteken. In de christelijke symboliek is de reiger het voorbeeld van een goed gelovige omdat zijn eten en bed op dezelfde plaats zijn. In andere culturen geldt de reiger als vogel van zwijgzaamheid en zielenvogel. De grijze reigers staan daarin voor boetedoening en de witte reigers symboliseren onschuld en vernieuwing van het leven.Dieren die je in de natuur ontmoet maar die je niet dagelijks tegenkomt hebben een speciale betekenis. Ik filosofeer wat over die witte reiger en de vernieuwingen in mijn leven. Dank je wel, witte reiger, voor je mooie boodschap.