In de gangbare evolutietheorie wordt de mens
als diersoort gezien, de hoogste dat wel. Wat als we de mens nu eens niet als
diersoort beschouwen? We onderscheiden ons namelijk ten zeerste van dieren door
dat we kunnen denken. We zijn met een brein, verstand, denkvermogen, rede begiftigd. Dit is zelfs artikel 1 van
de universele verklaring van de rechten van de mens namelijk; Alle mensen worden vrij en gelijk in
waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en
behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Dat
we ons daar in de praktijk in het algemeen niet naar gedragen laat ik nu
terzijde. Het gaat immers om de soort ‘mens’. De mens is als 4e rijk
erkend, maar wel als ontstaan uit het 3e rijk, namelijk van de apen
uit het dierenrijk (evolutierheorie van Darwin). Vóór de mens kwamen andere
rijken, als eerste het gesteente waarin het mineralen- en kristallenrijk zich
bevinden. Vast gesteente dat niet groeit, bloeit of rondloopt. Een rijk op
zich, duidelijk anders dan het volgende rijk waar we met een sprong naartoe
gaan, namelijk het plantenrijk. In het plantenrijk voltrekt zich een geheel
nieuwe leefwijze. Planten/bomen groeien door aarde, licht, water en lucht. Ze
ontspringen uit zaad, groeien aan wortels en vermeerderen zich op unieke wijze
door vruchten of zaad met behulp van de wind (later ook dieren en de mens). De
plant beweegt niet zelf maar door diezelfde wind, doorheen de seizoenen. Na het
plantenrijk volgt er weer een sprong naar het 3e rijk, het
dierenrijk. Naast het feit dat dieren mineralen in hun lichaam hebben, leeft
ook het plantenrijk in hen voort door middel van het vegetatief stelsel. Dat
zorgt onder andere voor de groei en instandhouding van het lichaam. Het
belangrijkste onderscheid met de mineralen en planten is echter dat dieren uit
zichzelf bewegen, net als mensen. Laten we aannemen dat de oerknal als 1e
sprong het gesteente, de aarde heeft doen ontstaan. Dat er een tweede knal (of
inslag meteoriet) was die het plantenrijk deed ontstaan en later een 3e
knal/sprong die het ontstaan van het dierenrijk bevorderde. Kunnen we dan ook
niet aannemen dat er een 4e knal/sprong nodig was die het mensdom heeft
geschapen? De rede, het verstand, het menselijk denkvermogen is toch een
toevoeging aan een ‘nieuwe’ soort. Of, een andere richting, zijn de mensen niet
tegelijk met de dieren geschapen? Waarom of de dieren eerst, of de mensen. Ik
geloof namelijk meer in een en/en theorie, dan in een definitieve ‘of’ theorie.
Dan is ook de vraag; Wie was er het eerst, de kip of het ei? meteen beantwoord.
Ze kwamen samen, dus de kip én het ei. Of zoals Shakespeare zich afvroeg; To be
or not to be, that’s the question! wordt dan; To be ánd not to be, en geen
vraag meer, het is er samen, tegelijk. Kortom, alle wezens hebben hun eigen
rijk, en de mens onderscheid zich met zijn bewustzijn, zijn rede, zijn
denkvermogen van de mineralen, planten en dieren die allen wel degelijk ook
intelligentie bezitten. De mens is dus geen steen, heeft wel de mineralen
nodig. De mens is geen plant, heeft wel een vegetatief stelsel in zich. De mens
is geen dier, heeft wel instincten.
De mens is; een rechtopstaand denkend wezen, met
verstand, rede en geweten begiftigd, bijzonder en uitzonderlijk. Niet uniek, er
zijn er namelijk meer dan 7 miljard op de aarde, de mensheid vormend.