Vorige week besloot ik dat het goed voor mij zou zijn om te
gaan vasten. Ik was al een paar weken aan het klooien met mijn voeding,
alhoewel ik best verstandig eet, en het idee van vasten sprak mij enorm aan.
Een jaar of 8 geleden had ik de kuur van ahornsiroop en citroenen al eens
gedaan en dat was best goed gegaan. Ik heb een en ander onderzocht en ben op
vrijdag begonnen met afbouwen van eten. Ik wist van tevoren dat koffie laten
staan het moeilijkste was en het zwaarste voor mijn lichaam, maar ja daar heb
je de afbouwdagen voor. Ook het vlees liet ik staan en ging kleinere
hoeveelheden eten, daarbij al ondersteunt door het mengsel van de siroop en
citroenen. Nog voor de kuur echt begon was ik op zondagavond al goed beroerd,
afkickverschijnselen van de koffie. Vroeg naar bed en veel slapen was de
remedie. Maandagochtend was dat al weer over en vanaf toen alleen maar
gedronken, ook veel kruidenthee. De dagen gaan rustig voorbij, ik wil vooral
niet te veel inspanning doen, dus enkel wat fietsen en wandelen, kleine
stukjes. Tevens doe ik drie keer per dag de autogene training, mediteren vanuit
mijn lichaam en reciteer ik één keer per dag ‘Om mani padme hum’ met muziek van
YouTube. Vanochtend deed ik dat weer en in alle rust en leegte van mijn lichaam
voelde ik de mantra tot in mijn voetzolen en vingertopen door vibreren. Daar
kun je bijna high van worden, zo fijn voelt dat. Vandaag is de laatste volle
dag sapkuur en morgen begin ik weer met opbouwen, en is het weer gedaan met die
kuren van mij. Zo zittend in mijn stoel besef ik dat de kuur een retraite van
het lichaam is, maar dat je ziel en geest meeliften.