Loslaten van het oude en open staan voor het nieuwe
24 december 2018
In deze periode van het jaar sta ik stil bij wat er dit jaar zo allemaal is gebeurd, in mijn eigen leefklimaat zogezegd. Het is het tweede jaar dat ik thuis ben, geen werkgever meer heb en het voelt beter dan ooit. Zo goed zelfs dat ik het Ad ook gunde om dit mee te maken, die vrijheid samen te leven. Ik legde daartoe contact met het pensioenfonds en na veel over en weer gecommuniceerd te hebben bleek dat Ad met pré pensioen kon. Officieel vanaf 1 oktober, met vakantiedagen vanaf augustus. Ons uitgangspunt bij deze beslissing was te kijken naar wat we nodig hadden, en niet naar wat we konden krijgen. Dat laatste was natuurlijk veel meer, maar daar stond wel tegenover dat Ad dan nog ruim 4 jaar moest werken, en dat viel hem zwaar. De keuze was snel gemaakt en het bevalt prima, voor zowel hem als voor mij. We doen veel samen, wandelen, fietsen, kringlopen, geregeld een paar daagjes weg, en we hebben ieder onze eigen hobby’s. Onze jongste zoon had zijn ontslag genomen en koos er voor om vijf maanden thuis te zijn, zonder uitkering. Hij genoot van zijn vrijheid om toch weer een baan te zoeken toen het geld op was. Onze oudste zoon heeft sinds vorig jaar een vriendin, die we dit jaar beter hebben leren kennen. Een lief meisje die nog een hele studie voor de boeg heeft. En onze dochter kwam begin augustus met het nieuws dat zij in verwachting is. Hoe leuk is dat! Onze schoonzoon heeft inmiddels ook een nieuwe baan en ze hebben samen een huis gekocht, dus dat wordt interessant volgend jaar. Zelf zit ik fysiek in de overgang, eindelijk want ik ben inmiddels 57 jaar. Ik kreeg warmtebommetjes, oftewel opvliegers, dat duurde maar zo’n kleine 3 maanden en toen verdwenen ze weer. Wel apart om mee te maken, hoe dat werkt. Alsof er een trigger werd overgehaald en mijn lichaam in één keer warm werd, om vrijwel direct af te koelen. Binnen 2 tot 3 minuten was het over. De grootste verandering zit voor mij in het boek ‘de geheime leer’ van Helena Blavatsky waar ik sinds oktober elke ochtend op studeer. Ik voel zoveel herkenning in dat boek dat gaat over de evolutie van het heelal én van de mens. Het is vrij pittige materie, met feiten uit vele godsdiensten en van wijsgeren uit het diepere verleden. Ongewoon interessant en soms zo verwarrend dat ik niet alles begrijp. Toch heeft het mij gegrepen en lees ik al aantekeningen makend door. En wat ik al wist maar nu bevestigd krijg is dat wat je innerlijk bent al in je is, vanaf en wellicht van voor je geboorte. Je hebt als mens alles in huis om te zijn wie je bent. Of je de mogelijkheden benut ligt helemaal bij jezelf. Of zoals ik eens bedacht in de moestuin, uit een tomatenzaadje kan ook alleen maar een tomaat groeien, en nooit een steel prei. En in dat kleine tomatenzaadje zit de specifieke geur van een tomaat, zijn rode kleur, zijn groeiwijze, zijn bloem die een tomaat wordt, zijn zon eigen smaak. Het komt op de juiste omstandigheden en verzorging aan om er de vruchten van te kunnen plukken. En of we volgend jaar weer zo’n prachtige zomer krijgen die een overvloed van veel groenten en fruit heeft veroorzaakt in de moestuin wachten we af. Mijn wereld is veranderd, ik heb het tot me genomen en laat het los om weer voor nieuwe impulsen, stimulansen en ontmoetingen open te staan.