Grossieren in ervaringen - Blog Marjo
Hoofdmenu:
- Vasten - een retraite van het lichaam
- Het fluitconcert van het leven
- Dementie anders belicht
- Tante Cor
- Het leven is goed in het Brabantse land
- Grossieren in ervaringen
- Je kinderen zijn je kinderen niet
- Ont-moeten op de markt van natuurtuin 't Loo
- Kleine genoegens groot beleven
- De bruidsvlucht van vliegende mieren
Blogs > Blog 2018 > Blog 11-20
Grossieren in ervaringen
2 mei 2018
Ik kwam een oude bekende tegen, Kees, die bij mij een aantal jaar geleden meditatielessen had gevolgd. Kees is een heerlijke en eenvoudige man. Hij vertelde dat zijn vrouw vorig jaar was overleden. Zij waren samen al 6 jaar met pensioen geweest maar hij miste haar ontzettend. Waar hij vooral mee worstelde was het invullen van zijn dagen. Nu zij er niet meer was wist hij niet goed hoe zin aan zijn leven te geven. We waren het er beide over eens dat hij rustig de tijd moest nemen voor de manier van rouwen die bij hem past en gaandeweg kan ontdekken hoe hij zijn leven verder zin geeft en invult voor de toekomst. Rouw vraagt om een eigen invulling, vooral in de eerste jaren. Het was fijn Kees weer eens te zien en te merken dat hij (nog steeds) filosofisch in het leven staat en de waarde van het leven goed in kan schatten. Ik merk aan mezelf dat mijn leven op dit moment bol staat van allerlei ervaringen en gevoelens die mijn ziel verrijken. Dat is samen met zingeving op dit moment het belangrijkste. Hoe meer gevoelservaringen hoe beter, ook al zijn niet alle ervaringen even prettig. Maar dat hoort bij het leven, de goede en slechte tijden. Ik leef ten volle, vanuit mijn hart en innerlijk gevoel, zoals het vanuit universele liefde voor mij het beste past. Ik kom er steeds meer achter dat je jezelf en je eigen ervaringen niet met anderen kunt vergelijken want elke mens is verschillend en reageert anders op de gebeurtenissen in het leven. Het blijft interessant om te zien hoe dit in zijn werk gaat, niet alleen bij mij, ook bij familie en vrienden. Grossieren in ervaringen en belevingen blijft boeien.
