Ik had een Boeddha voor mezelf gekocht, gewoon omdat ik dat leuk vind. De Boeddha was zwart, met hier en daar een stukje eraf, zodat een roze ondergrond was te zien. Maar vooral de houding van de handen was anders dan ik kende. Thuis heb ik de betekenis van de positie van de handen opgezocht en ik kwam uit bij Dhyana Mudra. Het bleek dat deze mudra het symbool voor meditatiegebaar is, voor ontspanning en diepe rust (hoe toepasselijk). Op de website van deboeddhaspecialist.nl vond ik de volgende uitleg; De Indiase yogameester, mudra-kenner en genezer Keshav Dev, zegt over mudra het volgende:“Je lot ligt in je eigen handen”. Dat kun je heel letterlijk opvatten. Niet alleen omdat de lijnen in de hand het verleden en toekomst van een mens laten zien, maar bovenal omdat elke vinger binnen het totale organisme zijn geheel eigen functie en kracht heeft. Wie die kracht weet te benutten, blijft lichamelijk en geestelijk gezond.
Iedereen die zich met de genezende werking van de mudra’s bezighoudt, legt er de nadruk op dat je absoluut rekening moet houden met een verstandige leefwijze en voeding. Worden de mudra’s gebruikt om het genezingsproces van chronische ziektes te ondersteunen, dan moet je ze, een paar weken of maanden regelmatig doen. Een chronische ziekte is meestal al jaren vóór ze openbaart innerlijk begonnen en het kost uiteraard tijd om de slakken die zich in de bloedvaten, organen, afzonderlijke cellen en energievelden hebben opgehoopt te verwijderen. Bij de Dhyana-Mudra liggen beide handen als een kommetje in je schoot. De linkerhand rust in de rechter en de duimen raken elkaar. Je handen en armen vormen een gesloten energiecircuit.
Een vriendin kwam op visite en vond het vreemd dat ik de Boeddha zelf had gekocht. Ik nam dat vroeger zelf ook aan en van anderen hoor ik weleens dat dat een regel is. Maar hoezo? Volgens mij is het kletskoek, want het voelt alleen maar goed dat die Boeddha er nu is.