Vandaag, 5 februari, gooi ik een vuilniszak in de kliko. Boven de kliko groeit een kamperfoelie en ik zie een honingbij nectar puren uit de bloem. Het zachte gezoem van de bij heeft mijn aandacht getrokken. Begin februari, dacht ik en moest, zoals wel vaker gebeurt, denken aan Mellie Uyldert. Ik leerde Mellie in 2006 via haar boeken kennen en een jaar later ontdekte ik dat zij nog leefde (ze was toen 99). Mellie was een natuurliefhebber pur sang, volledig afgestemd op natuur en kosmos en een geweldig astrologe. Een beroep dat in de tijd dat zij opgroeide nog in de kinderschoenen stond, maar dat zij, mede door haar grote invoelingsvermogen en het doorzien van vele symbolieken, een volwaardig bestaan gaf. Niets aards was haar vreemd, zij legde verbanden tussen mensen, dieren, planten en planeten, mineralen en metalen. Haar boeken zijn een lust om te lezen. De naam Mellie is afgeleid van Mellifica, wat honingdraagster betekent. Zij kreeg die naam van haar ouders omdat zij op een bijenstand geboren was (31 mei 1908). Op en dieper niveau vond zij die naam goed bij haar passen. De bij puurt het essentiële uit de bloem en zij vond haar bestemming in het schrijven van boeken waarin zij het wezenlijke van verschijningsvormen beschreef. In een van haar boeken vertelt zij dat bijen overwinteren en op of rond 2 februari weer voor het eerst naar buiten vliegen. Die dag werd in haar tijd bijenwasdag genoemd, omdat de was die buiten te drogen hing dan vies werd van de ontlasting van al die bijen die buiten rond zoemden. Ik keek nog eens naar de nectar purende bij. In deze tijd is de benaming bijenwasdag niet meer van toepassing want wie hangt zijn was zo vroeg in het jaar nog buiten?