Vandaag ging ik met mijn lief naar een rommelmarkt in Turnhout. Deze vind elke zondag plaats bij het kasteel met slotgracht van de hertogen van Brabant midden in de stad. De auto hebben we onder het plein geparkeerd en via de trap komen we midden op de markt uit. Overal staan kraampjes met uitgestalde waar, of zitten mensen bij hun spullen die ze op de grond hebben uitgestald. Ik loop genietend rond, mijn ogen nemen in zich op wat voorbijkomt. Ik ben naar niets op zoek, als ik met lege handen vertrek, vind ik dat prima. Na een paar uurtjes slenteren, gaan we cultuurhuis de Waranda binnen om koffie te drinken. Ook hier staan nog kramen. Bij het laatste kraampje zie ik een ankh liggen, een van de oudste Egyptische symbolen dat ‘leven’ betekent, het eeuwige Goddelijke leven, en schenker van levenskracht. Tijdens een reis naar Egypte zo’n 10 jaar geleden, is de ankh veel voorbijgekomen en besproken. De ankh staat voor een samengaan van het ronde, de zon/de geest, en het kruis, de aarde/het stoffelijke, waarbij de aarde ondergeschikt is aan de geest. Er gaat een grote kracht uit van dit oeroude teken. De oorsprong van de ankh is het bieden van bescherming en voor het zenden én verspreiden van het licht. Er staan vele hiëroglyfen op deze ankh, aan beide zijden; Het oog van Horus, de gevleugelde leeuw, Toetanchamon en de Godin Isis in de vorm van de gevleugelde vogel, een scarabee en het eeuwigheidssymbool. Dit laatste symbool bestaat uit een cirkel met een gelijk kruis erin, hetzelfde symbool dat ik jaren geleden heb gebruikt voor de voorkant van het tijdschrift Puur Zijn Nu. Het staat voor de 4 windstreken en de elementen lucht water, aarde, vuur. Alles waaruit de natuur en de kosmos is opgebouwd. Wat een dagje rommelmarkten niet los kan maken. En die ankh, die heb ik gekocht.